Ken jij dat gevoel? Je wilt graag je verhaal vertellen, maar je weet niet aan wie.
Wat fijn is het dan als er iemand is die alle tijd voor je heeft, luistert naar wat je vertelt en zich kan invoelen in je verhaal. Graag wil ik die persoon voor je zijn. Aan mij kun je je verhaal vertellen, het maakt niet uit waar het over gaat.
Je kan met een geheim rondlopen dat je toch graag aan iemand wil vertellen. Je kan een traumatische gebeurtenis of een bijzonder moment met mij delen. Verdriet, teleurstelling, boosheid, vreugde of welke andere emotie dan ook, je kunt met alles bij mij terecht. Alles is mogelijk, als jij je daar goed bij voelt. Ik oordeel niet.
Het vertellen van je verhaal lucht op, het bevrijdt. Uitgesproken woorden geven een verhaal een plek. Je wordt gehoord, gezien en serieus genomen. Je kan je verhaal loslaten, je voelt je lichter, het verhaal glijdt van je schouders, de aarde in. De aarde heeft daar alle ruimte voor. De natuur heelt, het helpt je te aarden en je balans te hervinden. Daarom gaan we wandelen. In de natuur kan je letterlijk en figuurlijk lucht geven aan je verhaal.